
วันที่ 22 พฤษภาคม 2563 ผู้สื่อข่าวรายงานจากจังหวัดพิจิตร ว่า” ที่วัดดงยางผาสุกการาม ตำบลบึงบัว อำเภอวชิรบารมี จังหวัดพิจิตรแมลงปีกแข็ง หรือแมลงกระเบื้องนับล้านตัวบุกมาอยู่ที่วัด
ซึ่งแมลงปีกแข็งได้มาสร้างความเดือดร้อนให้กับพระและชาวบ้านที่มาทำบุญ ทั้งมีกลิ่นเหม็น และเดินตามทุกซอกทุกมุมของศาลาวัด สามารถกัดผิวหนังคนจนอักเสบได้ สุดท้ายต้องย้ายไปทำบุญที่ศาลาอื่น
พระก้อง ธิรจิโต พระสงฆ์วัดดงยางผาสุกการาม กล่าวว่า” แมลงที่มาเกาะที่ศาลาวัดเรียกว่าแมลงปีกแข็งโดยแมลงปีกแข็งจะเริ่มมาเกาะตามศาลาวัดในช่วงปลายเดือนเมษายนและพอใกล้ถึงวันเข้าพรรษาเจ้าแมลงปีกแข็งจะย้ายไปโดยมาเป็นประจำทุกปี
โดยเจ้าแมลงปีกแข็งจะส่งกลิ่นเหม็นมากสร้างความเดือดร้อนให้กับพระและชาวบ้านที่มาทำบุญในช่วงที่มีการทำบุญก็จะย้ายหนีแมลงปีกแข็งเพื่อไปทำบุญกันที่ศาลาอื่นของวัด
ล่าสุด นายชาติชาย เจียมศรีพงษ์ นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดพิจิตร นำเจ้าหน้าที่ทางองค์การส่วนบริหารจังหวัดพิจิตรได้นำรถน้ำและ นำยาฆ่าเชื้อออกล้างทำความสะอาด โดยทำความสะอาดบริเวณโบสถ์ วิหาร ศาลา เมรุ เพื่อขับไล่แมลงปีกแข็ง ที่เข้ามาในวัด เพื่อป้องกันอันตรายแด่พระสงฆ์ ที่จำพรรษาในวัด
สำหรับแมลงชนิดนี้ คือ “ด้วงกระเบื้อง” จัดอยู่ในกลุ่มแมลงปีกแข็ง ลักษณะลำตัวกลมรี มีสีน้ำตาลเข้มจนถึงดำ เปลือกค่อนข้างแข็ง วงจรชีวิตช่วงตัวอ่อนจะอาศัยอยู่ใต้พื้นดิน เมื่อโตเต็มวัยจะขึ้นมาสืบพันธุ์ในช่วงฤดูฝน
โดยจะเลือกสถานที่มีแหล่งอาหารและอากาศชื้น โดยเฉพาะบ้านไม้แม้ด้วงกระเบื้องจะไม่มีพิษ แต่มีกลิ่นเหม็น และอาจเป็นอันตรายกับคนเป็นโรคภูมิแพ้ วิธีกำจัดแบบถาวรต้องใช้สารเคมีฉีดพ่นตัวด้วง หรือตามแหล่งอาศัย
ส่วนการป้องกันนั้น เจ้าของบ้านต้องรักษาความสะอาดบ้านเรือนสม่ำเสมอ เพื่อกำจัดแหล่งเพาะพันธุ์และป้องกันไม่แมลงกลับมาใหม่เพราะด้วงกระเบื้องชอบอาศัยและหากินในสถานที่อับชื้น