เลิกบ้าก่อน ค่อยว่ากัน! วณิพกพเนจร ต้องเลิกพเนจรกลับบ้านเพราะพิษโควิด

พิษโควิด ทำให้วณิพกพเนจรชาว จ.นครราชสีมา หรือ ฉายา “ผีบ้าโคราช คนหมื่นโค้ง” ที่เพื่อนๆตั้งให้ ชายที่รักสันโดษ ชอบใช้ชีวิตในการเดินทางท่องเที่ยว เร่ร่อน ไปตามสถานที่ต่างๆ

จากเหนือจรดใต้ เกือบทุกจังหวัด แบบค่ำไหนนอนนั่น มานาน 14 ปี ต้องรีบทำการแสดงโดยการดีดพิณคู่ใจ ขับร้องเพลงเพื่อชีวิต เพื่อแลกเงินเป็นค่าเดินทางกลับบ้าน 

วันที่ 11 กรกฎาคม 2564 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งว่า ได้มีชายวัยกลางคน แต่งกายสไตล์เพื่อชีวิตโดยใส่เสื้อ กางเกงสีครีม พร้อมนำผ้าขาวมาคล้องคอ ไว้หนวดเครารุงรัง สวมหมวกเก่าๆ ลักษณะเหมือนวณิพกพเนจร กำลังยืนดีดพิณและใช้ปากเป่าเมาท์ออแกน

พร้อมทั้งขับร้องบทเพลงแนวเพื่อชีวิต ผ่านเครื่องขยายเสียงที่ติดอยู่กับตู้ลำโพงขนาดเล็ก ท่ามกลางแสงแดดที่แผดจ้า อยู่ที่บริเวณทางออกของสถานีบริการน้ำมัน ปตท. ริมทางหลวงหมายเลข 21 ถนนสระบุรี-หล่มสัก หมู่ 5 ต.โคกสะอาด อ.ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์  

จึงเดินทางไปตรวจสอบ พบชายคนดังกล่าว กำลังยืนดีดพิณและเป่าเมาท์ออแกน พร้อมกับร้องเพลงผ่านเครื่องขยายเสียงที่ติดอยู่กับตู้ลำโพงขนาดเล็ก ด้วยสีหน้าแจ่มใส มีความสุข กับเครื่องดนตรีคู่ใจ โดยมีข้องวางไว้อยู่ที่พื้น สำหรับให้ผู้บริจาคใส่เงิน และบริเวณด้านหลัง

พบสิ่งของเครื่องใช้ส่วนตัวที่จำเป็น ห้อยพะรุงพะรังเต็มรถจักรยานยนต์เก่าๆ ที่ดัดแปลงใช้เป็นยานพาหนะ ที่มองไม่ออกว่าเป็นรถจักรยานยนต์ยี่ห้อ และรุ่นอะไร แม้แต่ป้ายทะเบียนรถก็ยังเก่าจนมองไม่เห็นหมายเลขทะเบียน และไม่รู้ว่ารถจักรยานยนต์คันดังกล่าวเป็นรถสีอะไร

ส่วนชายคนดังกล่าว ทราบชื่อต่อมาว่าคือ นายวรรณกร นาคา อายุ 48 ปี เป็นชาวจังหวัดนครราชสีมา  

โดย นายวรรณกร นาคา เปิดเผยว่า ตนเป็นคนรักสันโดษ ชอบอิสระ และชอบเครื่องดนตรีโดยเฉพาะพิณ จึงได้ตัดสินใจเก็บเสื้อผ้า และสิ่งของเครื่องใช้ที่จำเป็น ออกเดินทางจากบ้านเกิดที่ จ.นครราชสีมา

ด้วยรถจักรยานยนต์ ขี่ท่องเที่ยวรอนแรม ไปตามสถานที่ต่างๆ ทั่วประเทศ โดยการใช้ชีวิตในรูปแบบ วณิพกพเนจร ค่ำไหนนอนนั่น ตั้งแต่ปี พ.ศ.2550 รวมระยะเวลา 14 ปี  

ที่ผ่านมา ตนอาศัยฝีมือด้านการแสดงดนตรีและการร้องเพลง หาเงินเลี้ยงชีพและเป็นค่าน้ำมันรถ ขี่ไปยังสถานที่ต่างๆ ที่ตนอยากจะไป จนรถจักรยานยนต์ พังไปแล้วถึง 2 คัน

ส่วนรถจักรยานยนต์ที่ใช้ปัจจุบัน เป็นคันที่ 3 แล้ว และเป็นคันที่กำลังพาตนเดินทางกลับบ้านเกิด ที่ จ.นครราชสีมา เนื่องจากเจอกับสถานการณ์การระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 อย่างหนัก ทำให้ตนต้องตัดสินใจเลิกเป็นวณิพกพเนจร เร่ร่อน และเดินทางกลับบ้านที่ จ.นครราชสีมา เพื่อความปลอดภัยของตนเอง

จนกว่าจะสถานการณ์โควิด-19 จะดีขึ้นหรือหายไป แต่ถ้าโควิด-19 ไม่หายไปจากประเทศไทยจริงๆ ตนก็คงต้องเลิกใช้ชีวิตแบบวนิพกพเนจร ที่ค่ำไหนนอนนั่น แบบที่ตนรัก และหันมาใช้ชีวิตอยู่บ้านแบบเดิมแทน